Rozdział 2!

,,Juntos para siempre"
,,Wiesz dlaczego daję radę? Bo liczne tylko na siebie"
- To nic takiego- powiedziała.
-Violetta- powiedziałem
- Leon to na prawdę nic takiego, zadrapanie tylko. - powiedziała.
- Dobrze jak chcesz.- powiedziałem.
- Tęsknię za tobą- powiedziała.
- Ja za tobą też i za Marią- odpowiedziałem.
- Chcę żeby ten tydzień minął jak najszybciej- powiedziała
- Ja też skarbie. A Maria co robi?- spytałem
- Śpi - odpowiedziała
- Ty też jesteś zmęczona widze- powiedzialem
- AAA tam. - powiedziała.
- Już nie mogę się doczekać aż cie zobacze znowu na żywo.- powiedziałem z uśmiechem
- Ja też. Bardzo za tobą tęskniłam i tęsknie- powiedziała
- Ja za wami też- dodałem
Z Violettą rozmawiałem jakieś 2 godziny, aż wkońcu zgodziła się pójść spać, bo była bardzo zmęczona. Ja również wykonałem wieczorne czynności i poszedłem spać.***
***Następny dzień, Camilla:
Dzisiaj idziemy do Violetty. Ciekawe co Maria wypali tym razem. Dobrze, że Leon wraca za nie cały tydzień, bo można zwariować. Wchodzimy do jej domu i pierwsze co rzuca nam się w oczy to nie bałagan w salonie, ale jej ręka zawinięta bandażem.
-Violetta- powiedziała Francesca
-Co ci się stało?- dodałam ja.
- Maria- powiedziała.
-Nie no to już przegięcie!- krzyknęła Francesca.
-Co ona ci zrobiła?- dodałam ja.
-Zadrapała mnie.- powiedziała.
-Ale aż tak?- spytała Fran
-No jak widać.- powiedziała.
-Widzę, że dzisiaj przebrana- powiedziałam.
-Tak- odpowiedziała.
-Ale bałagan jest taki, że się zabić można- powiedziała Fran.
-No tak niestety- powiedziała.
- Więc uważaj Fran- dodałam.
-Ja? - spytała.
- No ty, bo jak ci się coś i dziecku stanie to będę martwa, bo mnie Diego zabije- powiedziała Vilu.
-Dokładnie- powiedziałam.
- Aaa tam- powiedziała Fran i poszłyśmy do kuchni.***
*** Violetta:
Siedzimy z dziewczynami w kuchni,  a w domu jest wyjątkowo cicho. Zaczęłam się zastanawiać dlaczego.
-Dziewczyny.- powiedziałam
- Co?- spytała Fran.
- Słyszycie to?- spytałam.
-Nie- powiedziała Cami.
- No właśnie jest cicho.- powiedziałam i wszystkie popiegłyśmy do salonu. To co zobaczyłam mnie zatkało.
-Maria- powiedziałam.
- Cio?- spytała.
- Mogę wiedzieć co ty robisz? - spytałam.
- Nić- powiedziała.
-Jak to nic?- spytałam.
- Niolmalnie- powiedziała.
- Maria- powiedziałam.
-Cio?- spytała.
- Co robisz?- spytałam.
-Nić, jus mówilam.- powiedziała.
- Co masz na rękach? - spytała Francesca.
-Nić- powiedziała i schowała ręce na plecy. Ja podeszłam i wzięłam jej ręce.
- Co to jest?- spytałam.
- Falbia- powiedziała.
- Jaka farba?-spytała Cami.
- Tia- powiedziała i pokazała.
- Co tym posmarowałaś?- spytałam zła.
- Nić- powiedziała.
-Maria nie denerwuj mnie i odpowiadaj normalnie!- krzyknęłam już zła.
- Schiody- powiedziała a my podbiegłyśmy.
-Maria przecież to się nie puści!- krzyknęłam zła.
- I cio mnie tio?- spytała.
- Dużo- powiedziałam zła.
-Tego już za wiele- powiedziała Fran.
- Nie tak nie będzie - powiedziałam, wzięłam ją na ręce i postawiłam do kąta.
-Teraz tam będziesz siedzieć- powiedziałam.
-Nie- powiedziała i uciekła.
- O nie- powiedziałam, poszłam za nią i wzięłam ją na ręce. Ponownie posadziłam ją w koncie a Cami stanęła i pilnowała aby się stamtąd nie ruszyła.
- Nie będziesz tutaj rządzić, bo to ja jestem tutaj dorosła i to ja jestem tutaj mamą- powiedziałam i zaczęłam razem z Fran czyścić schody.***
***Wieczorem, Francesca:
Właśnie pomogłyśmy Violi umyć Marię. Jaki ona potrafi zrobić bałagan to jest poezja. Nawet przy kompaniu narobi bałagan, Viola poszła ją położyć, a my z Cami wycieramy podłogę. Schodów nie udało nam się doczyścić. Ja nie wiem skąd ona ma te pomysły, ale zachowanie to ma po Leonie i to na pewno. Jak można tak rozrabiać i nie słuchać własnej mamy, ja tego nie rozumiem. 
-Dziękuję- powiedziała Vilu stojąc w drzwiach.
- Nie ma sprawy- odpowiedziałam i skierowałyśmy się na dół.
- Śpi?- spytała Cami.
- Nie. Powiedziała, że nie pójdzie spać to znowu ją musiałam nastraszyć i zgasiłam światło.- powiedziała.
-Aha- odpowiedziałam- Mówię ci zachowanie ma po Leonie- dodałam.
-Tak to zdecydowanie- dodała Cami.
- Za bardzo ją rozpieszczył- powiedziałam.
-Oj dziewczyny nie obwiniajcie go tak.- powiedziała Vilu.
-Jak chcesz- powiedziałam na równi z Cami.***
*** Noc, około godziny 3, Violetta:
Obudził mnie głośny płacz Marii, więc poszłam do jej pokoju. Rozświeciłam światło a tam ona cała wystraszona.
-Co się stało kochanie?- spytałam i ją przytuliłam.
- Tatia- powiedziała.
-Co tata?- spytałam.
-(...)



Jak myślicie co przyśniło się Marii? Wiem, mogłam ten rozdział zepsuć, ale nie miałam kompletnie czasu... Więc od razu przepraszam, jeśli zepsułam opowiadanie... Nie zdziwię się jak przestaniecie czytać...
Postanowiłam też, że zacznę  pisać dużą czcionką, żeby się wam lepiej czytało :)
Chcecie abym pisała dużą czcionką czy normalną?